-
1 roar
[rɔː(r)] 1. nryk m2. vito roar with laughter — ryczeć (ryknąć perf) śmiechem
* * *[ro:] 1. verb1) (to give a loud deep cry; to say loudly; to shout: The lions roared; The sergeant roared (out) his commands.) ryczeć2) (to laugh loudly: The audience roared (with laughter) at the man's jokes.) wyć (ze śmiechu)3) (to make a loud deep sound: The cannons/thunder roared.) zagrzmieć4) (to make a loud deep sound while moving: He roared past on his motorbike.) jechać z wyciem silnika2. noun1) (a loud deep cry: a roar of pain/laughter; the lion's roars.) ryk2) (a loud, deep sound: the roar of traffic.) łoskot• -
2 bellow
-
3 bawl
[bɔːl]vidrzeć się (rozedrzeć się perf), ryczeć (ryknąć perf)* * *[bo:l](to shout or cry loudly: He bawled something rude; The baby has bawled all night.) wrzeszczeć
См. также в других словарях:
ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ryczeć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryknąć — → ryczeć … Słownik języka polskiego
ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… … Słownik języka polskiego